Όσο πιο αργά, τόσο πιο καλά!

Κορίτσια μου, καταρχήν να σας πω ότι είμαι πολύ περήφανη για σας όλες! Τα έχετε καταφέρει θαυμάσια, ξέρετε πια τι πρέπει να κάνετε και το διασκεδάζετε κι ακόμα κι αν κάνετε καμιά παρασπονδία, δεν εγκαταλείπετε κι αυτό είναι το σημαντικότερο! Μπράβο και πάλι μπράβο!
Θα ήθελα σήμερα να μιλήσουμε για κάτι άλλο, που μπορεί κάποιες να το βλέπετε ως πρόβλημα κι όμως δεν είναι καθόλου. Αντιθέτως, θα ήταν πρόβλημα αν δε συνέβαινε...σας μπέρδεψα; Ακούστε προσεχτικά!
Τι μας πιάνει όλες όταν ξεκινάμε δίαιτα; Ανυπομονησία! Κάθε βδομάδα ανεβαίνουμε στη ζυγαριά κι όσο περσσότερο δούμε ότι χάσαμε, τόσο πιο πολύ χαιρόμαστε! Λάθος! Εφόσον κάνουμε το πρόγραμμά μας κανονικά δεν έχουμε κανένα λόγο ν'ανησυχούμε και ν'απαιτούμε να δούμε μεγάλη απώλεια. Αν συμβεί αυτό, τότε μπορεί να έχουμε πρόβλημα, σημαίνει ότι τρώμε λιγότερο απ'όσο θα έπρεπε και πρέπει να ξαναγυρίσουμε σε αυτά που ορίζει το πρόγραμμά μας. Aκόμα και το μισό κιλό τη βδομάδα θεωρείται ιδανική απώλεια. Το ένα κιλό κανονική απώλεια, από ένα κιλό και πάνω πρέπει ν'αρχίσουμε ν'ανησυχούμε και να τρώμε περισσότερο!
Γιατί δε θέλουμε τη γρήγορη απώλεια βάρους; Γιατί δεν είναι φυσιολογικό. Και οτιδήποτε μη φυσιολογικό, μπορεί να βλάψει την υγεία μας.
Πρώτον, λοιπόν, κινδυνεύουμε από αβιταμίνωση και αδυναμία. Αν εξασθενήσει ο οργανισμός μας, ατονεί το αμυντικό και ανοσιοποιητικό μας σύστημα κι είμαστε ευάλωτοι σε αρρώστιες κάθε είδους. Τα μαλλιά πέφτουν, τα νύχια σπάνε και η όψη μας θ'αρχίσει να δείχνει χλωμή και κομμένη. Άσε που το δέρμα δεν προλαβαίνει να βρει την ελαστικότητά του και γεμίζουμε χαλάρωση μέχρι και στ'αυτιά! Θέλουμε κάτι τέτοιο; Όχι βέβαια!
Δεύτερον, όσο πιο γρήγορα τα χάσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα τα ξαναπάρουμε! Ο οργανισμός δεν προλαβαίνει να συνηθίσει στα νέα δεδομένα, παθαίνει ένα σοκ και μόλις αρχίσουμε να τρώμε λίγο παραπάνω, έστω και λίγο, δεν καίει τίποτα, τα αποθηκεύει όλα σε λίπος! Άρα τι θα κάνουμε τώρα; Μια τρύπα στο νερό; Καλύτερα να μέναμε όπως είμασταν να μην ταλαιπωρούμε και τον οργανισμό μας!
Τρίτο και σημαντικότερο, η γρήγορη απώλεια βάρους με το σύστημα της αυστηρής δίαιτας (ή αλλιώς "ξενηστικομάρα" που λέω εγώ!) έχει το εξής αποτέλεσμα: για λίγο χάνουμε γρήγορα και μετά ξαφνικά η ζυγαριά κολλάει! Βρε περνάει μια βδομάδα, περνάνε δύο κι η ζυγαριά ακίνητη! Δίαιτα εμείς κανονικά κι αποτέλεσμα μηδέν! Εκεί είναι που μας σπάνε τα νεύρα, τα παρατάμε, το ρίχνουμε στο φαγητό κι ερχόμαστε και παίρνουμε όσα χάσαμε κι ακόμα περισσότερα σε χρόνο dt!
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί, όπως είπα και παραπάνω, ο μεταβολισμός μας παθαίνει σοκ. Aπό κει που τρώγαμε τον άμπακο ξαφνικά νηστεία μαύρη! Σου λέει "τι γίνεται εδώ; Αυτή η τρελή θα με εξοντώσει! Ας σταματήσω κι εγώ τις καύσεις, να κρατήσω θερμίδες για ώρα ανάγκης, εφόσον τ'αποθέματα κοντεύουν να εξαντληθούν!". Καταλάβατε λοιπόν; Αμύνεται ο μεταβολισμός, μπαίνει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης τον αναγκάζει να επιβραδύνει τις καύσεις, μέχρι που σταματάει εντελώς να λειτουργεί.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Να τον ξεγελάμε! Να τον καλοπιάνουμε! Να μη μας πανικοβληθεί. Να μην μένουμε ώρες νηστικές και πεινάμε, να τσιμπάμε και το φρουτάκι μας και το ενδιάμεσο σνακ που προβλέπεται και να φουσκώνουμε το στομάχι μας με μπόλικη σαλάτα κι όλα αυτά τα έξυπνα. Γι αυτό εξάλλου και το συγκεκριμένο πρόγραμμα που σας δίνω εδώ, και που μου είχε δώσει μια εξαιρετική και νέα διαιτολόγος, τη μια βδομάδα έχει περισσότερο φαγητό, την άλλη λιγότερο και την επόμενη πάλι περισσότερο - θα το διαπιστώσετε αυτό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, στηρίζεται ακριβώς σε αυτή τη θεωρία.
Γι όλους αυτούς τους λόγους, καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι όσο πιο αργά τα χάσουμε, τόσο πιο καλά! Το αποτέλεσμα θα είναι μόνιμο, ο οργανισμός μας δε θα ταλαιπωρηθεί, δε θα "κόψουμε" στο πρόσωπο και δε θα χαλαρώσει το δέρμα μας (ειδικά όσες είμαστε πάνω από σαράντα). Και το σημαντικότερο: δε θα μας σπάσουν τα νεύρα βρε κορίτσια!...